ایمیل‌های منتشر نشده قبلی ساتوشی ناکاموتو یک معما جدید را مطرح می‌کند!

ایمیل‌های تازه کشف شده بین ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)، نام مستعار خالق بیت کوین (BTC)، و مرحوم هال فینی (Hal Finney) رمز و راز پیرامون ریشه رمز ارزها را عمیق‌تر می‌کنند. این سه ایمیل از اولین روزهای آغاز بیت کوین می‌باشد، زمانی که آینده آن نامشخص و مبهم بود. آنها نشان می‌دهند ساتوشی در زمان راه اندازی بیت کوین چقدر با طرفداران اولیه همکاری نزدیک داشته است.

در حالی که هر آنچه توسط ساتوشی نوشته یا رمزگذاری شده است ذاتاً برای جامعه ارزشمند است، اما ممکن است جذاب‌ترین قسمت این پیام‌ها نه کلمات باشند و نه کدها، بلکه چیزی به ظاهر ساده باشد: مهرهای زمان (timestamps)، که معمای جدیدی را ارائه می‌دهند. مایکل کاپیلکوف (Michael Kapilkov) استاد راهنمای دانشگاه Pace در نیویورک است و از زمان کشف بیت کوین، او به داستان اصلی آن علاقه‌مند شده است.

وی در رابطه با ایمیل‌ها بیان کرد که این سه مورد ایمیل، توسط روزنامه نگار و نویسنده ناتانیل پوپر (Nathaniel Popper) با وی به اشتراک گذاشته شد، که در طی کار خود در مقاله “طلای دیجیتال: بیت کوین و داستان داخلی ناسازگارها و میلیونرهایی که سعی در بازآفرینی پول دارند” به مکاتبات فینی دسترسی پیدا کرده بود. فینی، که در سال 2014 درگذشت، گیرنده اولین معامله با بیت کوین بود. او که در نوع خود یک افسانه بود، اولین سیستم اثبات کار (proof-of-work) قابل استفاده مجدد را در میان سایر دستاوردها ایجاد کرد.

نوامبر 2008 زمانی بود که ساتوشی بیت کوین را برای نظارت عمومی در دسترس همگان قرار داد. تا آن زمان، پروژه ساتوشی یک سال و نیم کدنویسی را صرفاً به صورت خصوصی با تعداد معدودی به اشتراک گذاشته بود. در 22 آگوست همان سال، ساتوشی به وی دای (Wei Dai)، سازنده b-money و مدتی قبل از آن، آدام بک (Adam Back)، خالق Hashcash که عملکرد اثبات کار او در بیت کوین نیز استفاده شد، ایمیل زد.

فینی بعداً یادآوری کرد که استقبال اولیه کمتر از حد مورد انتظار بود. وی در سال 2013 در آخرین پست خود در تالار گفتمان Bitcointalk نوشت: “وقتی ساتوشی بیت کوین را در لیست میل‌های رمزنگاری اعلام كرد، در بهترین حالت مورد استقبال با شک و تردید قرار گرفت. رمزنگاران مقدار بسیاری از طرح‌های بزرگ توسط تازه کارهای بدون دانش اولیه دیده‌اند. آنها تمایل به واکنش تند و سریع دارند. “

حدودا در تاریخ 16 نوامبر 2008، ساتوشی نسخه پیش از انتشار کد بیت کوین را با چندین عضو لیست میل رمزنگاری از جمله جیمز دونالد (James A. Donald) ، ری دیلینگر (Ray Dillinger) و فینی به اشتراک گذاشت. در اولین ایمیل از 19 نوامبر، فینی از ساتوشی برای برخی اصلاحات تشکر می‌کند و در مورد اندازه مطلوب شبکه بیت کوین سوال می‌کند زیرا بر مقیاس پذیری و عملکرد آن تأثیر می‌گذارد. قابل ذکر است، جیمز دونالد، اولین شخصی که به اعلامیه عمومی بیت کوین در لیست میل‌های پستی پاسخ داد، همین نگرانی را مطرح کرده بود. وی نوشت: “به نظر نمی‌رسد در اندازه مورد نیاز مقیاس بندی شده باشد.” این موضوع پیشرو بحث مقیاس بندی بود که در نهایت منجر به ایجاد ارزهای دیجیتال خرد شد، از جمله بیت کوین پول نقد و به اصطلاح راه حل‌های لایه 2 مانند زنجیره‌های جانبی و شبکه رعد و برق شد.

از نظر فینی، این فقط یک مسئله فنی نبود. ظاهراً در ذهن او، تاثیری در ارزش پولی بیت کوین در آینده وجود دارد. چند ماه بعد، وی اظهار داشت که اگر بیت کوین به سیستم پرداخت غالب جهان تبدیل شود، ارزش آن “باید برابر با ارزش کل ثروت در جهان باشد”. با موشکافی بیشتر این منطق، او به ازای هر بیت کوین 10 میلیون دلار ارزش را در نظر داشت.

ری دیلینگر در مصاحبه ای در سال 2018 اعلام کرد بحثی که از لیست میل عمومی شروع شده بود به ایمیل‌های خصوصی منتقل شد و در نهایت منجر به این شد که فینی و دیلینگر به ساتوشی در بخش‌های خاصی از کد بیت کوین کمک کنند:

“این زمانی بود که ما شروع به صحبت در مورد انواع نقاط شناور در کد حسابداری کردیم که من فهمیدم هال فینی در این تلاش نقش داشت. هال در حال مرور زبان برنامه نویسی معامله بود و هم کدی که او داشت و هم کدی که در اختیار من بود با کد حسابداری تعامل داشته است.”

همچنین، بلافاصله پس از ایمیل 19 نوامبر (زمانی در نیمه اول دسامبر 2008) ، ساتوشی فینی را به مخزن بیت کوین در Sourceforge اضافه کرد، سایتی برای مدیریت پروژه‌های متن باز (open-source) مشابه سایت GitHub.

اگرچه پیدایش بلوک بیت کوین در تاریخ 3 ژانویه 2009 می‌باشد، اما شبکه عمومی بیت کوین فعال نشد تا اینکه پنج روز بعد کد منبع برای عموم منتشر شد و چند بلوک اول استخراج شد. فرض بر این است که در چند ماه اول وجود بیت کوین، بیشتر انرژیhash  توسط ساتوشی تأمین می‌شد. با این حال، خالق بیت کوین کاملاً آگاه بود که برای اینکه پول نقد الکترونیکی نظیر به نظیر (peer-to-peer) او موفق شود، به دیگران نیاز دارد تا به آن بپیوندند.

دو ایمیل زیر از ساتوشی به فینی است. در نسخه اول، از 8 ژانویه 2009، ساتوشی به فینی در مورد انتشار نسخه 0.1 نرم افزار بیت کوین اطلاع داد. فقط چند ساعت پس از اعلامیه مشابه ساتوشی در لیست میل رمزنگاری ارسال شد.

روز 10 ژانویه، ساتوشی همچنین وی دای (Wei Dai) را در جریان کارها قرار داد (که چند ماه قبل به او ایمیل زده بود تا در مورد قالب استناد مناسب Dai’s b-money سوال کند)

“من فکر می‌کنم بیت کوین تقریباً همه اهدافی را که شما برای حل آنها در مقاله b-money خود تعیین کرده‌اید، محقق می‌کند.”

در همان روز، بحثی بین ساتوشی و فینی در مورد لیست میل بیت کوین که اخیرا در Sourceforge ایجاد شده و از طریق ایمیل‌های خصوصی که فینی بعداً برای انتشار در وال استریت ژورنال ارائه کرد، اتفاق افتاد. (در آن مبادله، به طور غیرمعمول، فینی از حساب Gmail خود به جای hal@finney.org استفاده کرد؛ همچنین لازم به ذکر است، بیشتر اطلاعات سرتیتر (header) ایمیل از بین رفته است، اهمیت آن بعداً مشخص خواهد شد). در اواسط این بحث‌های فنی، در آستانه 11 ژانویه، اولین انتقال بیت کوین با انتقال 10 واحد بیت کوین از ساتوشی به فینی اتفاق افتاد.

در ایمیل‌های ژانویه 2009، به نظر می‌رسد منطقه زمانی ساتوشی هشت ساعت از زمان گرینویچ جلوتر است. اگر تصور کنید که او در واقع ژاپنی باشد همانطور کهhandle  نشان می‌دهد، می‌توان تصور کرد این نشان دهنده سرزمین اجدادی او باشد. با این حال، ژاپن در آن زمان 9 ساعت جلوتر از گرینویچ بود. جالب تر اینکه، به نوعی سرور ایمیل فینی هر دو ایمیل را قبل از سرور ایمیل ساتوشی دریافت کرده بود، که این خود یک معما است.

درک اتکینز (Derek Atkins)، همکار و دوست قدیمی فینی، که همچنین عضوی از لیست میل رمزنگاری بود، کمک کرد تا این ایمیل‌ها را با سایر ایمیل‌های ساتوشی با لیستی که اتکینز در بایگانی خود نگهداری می‌کرد مقایسه کنیم. اتكینز اظهار داشت كه این مسئله می‌تواند به نحوه پیكربندی رایانه ساتوشی نسبت داده شود:

“بیایید فرض کنیم سیستم فرستنده پیام‌ها به جای گرینویچ (که برای ویندوز معمول است) در زمان محلی تنظیم شده است، اما همچنین تصور کنید که یک تنظیمات نادرست در منطقه زمانی محلی رایانه ارسال کننده وجود دارد. این موضوع می‌تواند این اختلاف را توضیح دهد.”

سپس، آن را با اولین ایمیلی که ساتوشی به لیست میل رمزنگاری ارسال کرده مقایسه کرد. در حالی که عناوین آن ایمیل به طور کلی با ایمیل‌های ما سازگار است، اما مهر زمان‌های آن نیز از نظر داخلی سازگار است. اتكینز اظهار داشت كه این اختلاف می‌تواند ناشی از تغییر ساعت باشد:

“با این حال، اگر سیستم برای زمان محلی تنظیم شده باشد و برای DST )بازه زمانی روز( تنظیم نشده باشد، این نیز اختلاف را توضیح می‌دهد. در تاریخ 31 اکتبر 2008، 12 ساعت اختلاف از EDT (منطقه زمانی شرقی) تا هشت ساعت از زمان گرینویچ جلوتر وجود داشت، در حالی که در ژانویه 13 ساعت اختلاف وجود داشت زیرا ساعت ایالات متحده آمریکا به زمان استاندارد بازگشت. “

در ایالات متحده، ساعت در 2 نوامبر 2008 یک ساعت به عقب منتقل شد. بنابراین، اختلاف بین ایالات متحده و ژاپن یک ساعت افزایش یافت (ژاپن تغییرات ساعت را انجام نمی‌دهد). در ابتدا  به نظر می‌رسید این یک توضیح قابل قبول باشد (با فرض اینکه ساتوشی واقعاً در ژاپن مستقر نبود)، با این حال ایمیل‌های ساتوشی از 8 نوامبر 2008 و 8 ژانویه 2009 به لیست میل رمزنگاری، مهرهای متناقضی هم ندارند.

ممکن است ساتوشی در ابتدا ساعت کامپیوتر خود را بر اساس اختلاف زمان قبل از DST ساعت ژاپن تنظیم کرده باشد و بعداً فراموش کرده است که این تنظیم را انجام دهد. اما این توضیح نمی‌دهد که چرا ایمیل های دیگر وی پس از DST همان ناهنجاری را نشان نمی‌دهند.

بر اساس ایمیل ساتوشی از 12 ژانویه به فینی، ما می‌دانیم که در این زمان او در مکانی با اتصال محدود بود، بنابراین شاید ساعت داخلی رایانه او همگام (sync) نبود:

“متأسفانه، من نمی‌توانم اتصالات ورودی را از جایی که هستم دریافت کنم، که این امر کار را دشوارتر کرده است. گره شما برای دریافت اتصالات ورودی اصلی‌ترین چیزی بود که شبکه را در یک یا دو روز ادامه می‌داد.”

ممکن است بلافاصله پس از ارسال نامه الکترونیکی با مهر زمان عادی در 8 ژانویه، ساتوشی به مکانی در یک منطقه زمانی دیگر با اتصال محدود که روز بعد از آن از طریق پست الکترونیکی برای فینی ارسال کرده بود، سفر کرده باشد.

احتمال دیگر این است که ساتوشی از چندین رایانه استفاده کرده است، بعضی از آنها به طور دقیق پیکربندی شده‌اند در حالی که برخی دیگر از آنها نیستند. اما هیچ یک از این نظریه‌ها کاملاً راضی کننده نیست.

یک نظریه عجیب تر به این فرضیه مشهور مبنی بر اینکه فینی خود ساتوشی بود، بستگی دارد. اگر فرض کنیم وی برای راحتی کار ایمیل ساتوشی را به حساب ایمیل اصلی خود (hal@finney.org) متصل کرده باشد، بنابراین مجبور نیست هر بار وارد حساب Vistomail خود شود، این ممکن است دلیل اینکه چرا سرور Finney.org آن را قبل از سرور Anonymousspeech.com دریافت کرد را توضیح دهد.

این همچنین توضیح می‌دهد که چرا فینی تصمیم گرفت این ایمیل‌ها را با وال استریت ژورنال به اشتراک نگذارد و چرا کسانی که به اشتراک گذاشته بودند بیشتر داده‌های سرتیتر را از دست می‌دهند. اما باید بپذیریم که دقیقاً مانند نظریه‌های دیگر که در بالا ذکر شد، هیچ مدرک محکمی برای تأیید آن نداریم.

این ایمیل‌ها داستان پیدایش بیت کوین را زیر و رو نمی‌کنند و همچنین شخصیت‌های جدیدی را به این داستان معرفی نمی‌کنند. به نظر نمی‌رسد که آنها رمز و راز ابدی مربوط به هویت ساتوشی را نیز حل کنند.

منبع: Coindesk