«دوج‌کوین» (Dogecoin) در حال حاضر جزو ۱۰ رمزارز برتر بازار است؛ اما سازنده آن تقریباً از کل صنعت رمزنگاری متنفر است. خالق دوج‌کوین، «جکسون پالمر» (Jackson Palmer)، تمایل چندانی به تعامل با جامعه ندارد. او معمولاً یک دفعه ظاهر می‌شود، بیانیه می‌دهد، غوغا می‌کند و ناپدید می‌شود. این بار پالمر تصمیم گرفت در مورد انحطاط جامعه رمزنگاری صحبت کند و اینکه چرا دیگر تصمیم ندارد با رمزارزها کاری داشته باشد.
به نظر می‌رسد دلیل اول تاثیر دست‌های پشت پرده این فناوری باشد. فراتر از موعظه‌های آزادی مالی، پالمر معتقد است که رمزنگاری چیزی بیش از یک ابزار «راست‌گرایانه» (right-wing) برای دادن سود بیشتر به ثروتمندان با حذف قدرت نظارتی دولت نیست:
«پس از سال‌ها مطالعه در مورد رمزنگاری، من معتقدم که ارزهای رمزنگاری شده یک فناوری ذاتاً جناح راستی، برای نظام سرمایهداری است که اساساً برای تقویت ثروت طرفداران خود از طریق ترکیبی از حذف مالیات، نبودن اقدامات نظارتی و قانون و محدودیت‌های مصنوعی ساخته شده است.»
مشکل خالق دوج‌کوین با کریپتوکارنسی چیست؟
پالمر توضیح داد که تمرکززدایی فی نفسه یک توهم است. در عوض، صنعت توسط “کارتل قدرتمندی از شخصیت‌های ثروتمند” کنترل می‌شود که در نهایت ممکن است تکرار همان ساختارهای قدرت فعلی اما با رهبران مختلف باشد. انتقاد پالمر مشابه انتقاد وزیر دارایی سابق یونان، «یانیس واروفاکیس» (Yanis Varoufakis)، بود که می‌گفت :«ارزهای رمزپایه برای سود اقلیت‌های بسیار قدرتمند در وضعیت فعلی خود عمل می‌کنند. این، البته، دور از ایده‌های دموکراتیک است که به مردم انگیزه استفاده از رمزنگاری را می‌دهد.»
«پول همیشه سیاسی است. سوال اینجاست که آیا دموکراتیک هم هست یا خیر؟ من می‌ترسم که بسیاری از کسانی که واقعاً از بیت‌کوین به وجد آمده‌اند به این خاطر باشد که فکر کرده‌اند که می‌توان پول را دموکراتیک کرد. آن‌ها کاملاً در اشتباه هستند. با توجه به عرضه ثابت بیت‌کوین و با توجه به این واقعیت که هیچ مکانیسم دموکراتیکی برای تعیین اینکه چه کسی و چه تعداد بیت‌کوین دریافت می‌کند وجود ندارد، این یک نوع فئودالیسم (feudalism) ایجاد می‌کند که توسط متولیان اولیه بیت‌کوین اداره می‌شود.»
اما جکسون پالمر به اندازه «واروفاکیس» دیپلماتیک نیست. از نظر وی، ارزهای رمزپایه امروزه بدترین چهره نظام سرمایهداری را نشان می‌دهند. اصولاً این فقدان کنترل است که می‌تواند منجر به مسائل اجتماعی بالقوه شود.
«ارز رمزنگاری شده مانند بدترین قسمت‌های سیستم سرمایهداری امروز است (به عنوان مثال فساد، کلاهبرداری، نابرابری) و از تکنیک‌هایی برای جلوگیری از مداخلات (به عنوان مثال ممیزی، مقررات، مالیات) استفاده می‌کند که به عنوان محافظ یا شبکه‌های ایمنی برای یک فرد عادی عمل می‌کنند.»
نکته مهم دیگری که وی تأکید کرد این است که پشت ایده‌های حاکمیت و مسئولیت‌پذیری در تصمیم‌گیری مربوط به نگه‌داشتن ارزهای رمزپایه، نوعی دیدگاه پنهان است که تمایل به تحسین کلاهبرداران و جنایت‌کاران دارد: «رمز حساب پس انداز خود را فراموش کنید؟ تقصیر شماست. قربانی کلاهبرداری شوید؟ تقصیر شماست. میلیاردرها بازارها را دستکاری می‌کنند؟ آن‌ها نابغه هستند. متأسفانه کریپتوکارنسی یک دارایی سرمایهداری خطرناک است که با شعار رایگان برای همه راه را برای خود هموار کرد.» در پایان، خالق دوج‌کوین از ماهیت فرقه‌ای و پرحاشیه اکوسیستم رمزنگاری انتقاد کرد. از نظر وی، بحث‌های انتقادی با علاقه‌مندان به رمزنگاری تقریباً غیرممکن است و معمولاً با حملات شخصی به پایان می‌رسد.
منبع: Cryptopotato
