1- استفاده از بیت‌کوین (BTC) به‌عنوان ارز قانونی به چه معناست؟
اگر بیت‌کوین در حوزه قضایی مربوطه آنها به‌عنوان یک ارز قانونی در نظر گرفته شود، شهروندان می‌توانند از بیت‌کوین به‌عنوان نوعی پرداخت استفاده کنند، مگر اینکه به فناوری لازم برای استفاده از بیت‌کوین دسترسی نداشته باشند.
بانک‌های مرکزی و قانون‌گذاران یک کشور به‌طورکلی تصمیم می‌گیرند که پول قانونی در اقتصاد آنها چیست. این بدان معناست که از هر شکل ارزشی که آنها به‌عنوان یک مناقصه قانونی مناسب بدانند، می‌توان برای پرداخت کالاها در مغازه‌ها استفاده کرد. به‌عنوان‌مثال، اسکناس‌های 10 دلاری و 50 دلاری در ایالات‌متحده پول قانونی هستند.
ساخت بیت‌کوین مناقصه قانونی به این معنی است که وقتی شخصی می‌خواهد برای یک فنجان قهوه پول بپردازد، می‌تواند از بیت‌کوین برای پرداخت آن استفاده کند. بدون اینکه بانک مرکزی بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی اعلام کند، خطر پذیرش بیت‌کوین برای کالاهای فروخته‌شده با مغازه‌داران خواهد بود. اگر بانک مرکزی به‌صراحت بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی اعلام کرده باشد، آنگاه به شکل رسمی مبادله ارزش در اقتصاد تبدیل می‌شود.
ظهور بیت‌کوین و چند ارز دیجیتال غیرمتمرکز دیگر نیز چندین بانک مرکزی را وادار کرده است تا ارزهای دیجیتال را به‌عنوان جایگزین قوی‌تری برای ارزهای کاغذی در نظر بگیرند. درنتیجه، بسیاری از کشورها ازجمله چین، بریتانیا، ایالات‌متحده و هند همگی روی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی خود (CBDC) کار می‌کنند.
با این کشورها، منطق پذیرش ارزهای دیجیتال دستیابی به قابلیت ردیابی و کنترل بهتر هر واحد پول در اقتصاد است. این قابلیت ردیابی به آنها در محاسبه دقیق مالیات‌ها و شناسایی پول‌شویی‌ها کمک می‌کند، اما مهم‌تر از آن شناسایی هرگونه انباشت ثروت و اتخاذ سیاست‌هایی برای حفظ آن در اقتصاد می‌باشد.
2- به‌طورکلی چه عواملی پذیرش بیت‌کوین به‌عنوان ارز قانونی در یک کشور را تسریع می‌کند؟
معمولاً عوامل کلان اقتصادی وجود دارد که یک کشور به دنبال مدیریت آنها از طریق پذیرش ارز به‌عنوان ارز قانونی است. برای تبدیل بیت‌کوین به ارز قانونی، این عوامل باید با دیدگاه مقامات برتر جامعه منطبق باشد.
بااین‌وجود، بانک‌های مرکزی در حال ورود به ارزهای دیجیتال هستند. کشورهایی با مشکلات اساسی‌تری وجود دارند که تنها نسخه دیجیتالی یک ارز فیات ممکن است این مشکلات را حل نکند. به‌عنوان‌مثال، کشورهایی مانند آرژانتین و ونزوئلا برای سال‌ها از تورم شدید رنج می‌برند و می‌توانند با نوعی ارز که ارزشی فراتر از اقتصاد خودشان دارد، کار کنند. کشورهایی مانند السالوادور، پاناما، گواتمالا و هندوراس نیز هستند که درصد زیادی از تولید ناخالص داخلی از طریق وجوه ارسال می‌شود. این امر راه را برای نوعی مبادله ارزش هموار می‌کند که توسط مرزهای ملی محدود نمی‌شود. به‌عنوان‌مثال، 24.07 درصد از تولید ناخالص داخلی السالوادور در سال 2020 از طریق وجوه ارسال‌شده است.
یکی دیگر از ملاحظات کشورها، میزان گنجاندن مالی در اقتصاد آنها است. در حالی که تجربه مشتری از ارزهای دیجیتال به هیچ وجه امری کاربرپسند نیست، با این حال باید گفت که آزمایش‌های فرامحلی در ایجاد یک اکوسیستم روی بیت‌کوین در کشورهایی مانند السالوادور تا حدی موفقیت‌آمیز بوده است. با کمک حواله‌ها به اقتصاد، ارزهای دیجیتال نه تنها می‌توانند به گنجایش مالی کمک کنند، بلکه می‌توانند در هزینه‌های حواله صرفه‌جویی کنند.
همچنین باید توجه داشت که رژیم‌هایی که بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی عرضه می‌کنند، ادعا کرده‌اند که این امر باعث بهبود وضعیت مالی برای جمعیت آن کشور می‌شود. بااین‌حال، ظرفیت مالی اغلب باید قبل از نفوذ تلفن همراه و اینترنت باشد. بدون زیرساخت دیجیتال، یک ارز دیجیتال قادر نخواهد بود مشکل ظرفیت مالی را به‌تنهایی حل کند.
بنابراین، کدام کشورها بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی پذیرفته‌اند و چگونه این کار را انجام داده‌اند؟ السالوادور اولین کشوری است که بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی پذیرفته است. جدا از عوامل اقتصاد کلان که در بالا توضیح داده شد، این کشور رهبرانی داشت که مایل به آزمایش بیت‌کوین بود. رییس‌جمهور این کشور از ابتدا سفیر وفادار این ارز دیجیتال بوده است.
دومین کشوری که بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی پذیرفته است، جمهوری آفریقای مرکزی (CAR) است. جمهوری آفریقای مرکزی ازنظر منابع طبیعی مانند طلا و الماس غنی است و دارای اقتصاد 2.3 میلیارد دلاری است. بااین‌حال، گنجایش مالی آن بسیارکم است و تا حد زیادی به حواله‌ها متکی هستند. جدای از پذیرش بیت‌کوین، این کشور همچنین فاش کرد که 20 درصد از خزانه این کشور دارای کوین سانگو (SANGO) است، یک ارز دیجیتال که نشان‌دهنده سلامت منابع طبیعی در کشور است.
3- کشورها قصد دارند با پذیرش بیت‌کوین به‌عنوان ارز قانونی به چه چیزی دست پیدا کنند؟
کشورها بر سیاست پولی مؤثر به‌عنوان اهرمی کلیدی برای مدیریت اقتصاد خود متکی هستند. بنابراین نیاز به یک ارز معتبر و توانایی مانور دادن با سیاست‌ها پیرامون ارز در مواقع بحرانی دارند.
السالوادور و جمهوری آفریقای مرکزی هر دو به این نکته رسیده‌اند که می‌خواهند نقل‌وانتقال پول به کشور را ارزان‌تر کنند. نایب بوکله، رئیس‌جمهور السالوادور پیش‌بینی کرد که کشور با حرکت به سمت زیرساخت بیت‌کوین 400 میلیون دلار در حواله‌های ارسالی صرفه‌جویی خواهد کرد. با استفاده از شبکه لایتنینگ بیت‌کوین، پرداخت‌ها می‌تواند ارزان‌تر از روش‌های موجود باشد.
بر اساس اقتصاد کلان، به‌طورکلی ارزهای این کشورها برای حفظ ارزش در برابر دلار آمریکا تلاش کرده‌اند. السالوادور به استفاده از دلار به‌عنوان ارز خود روی آورد، اما به‌زودی متوجه شد که بیشتر صادراتش به ایالات‌متحده بوده است و تضعیف دلار بیشتر از اینکه به مردمش کمک کند، ضرر به همراه دارد. برخلاف دیگر اقتصادهای آمریکای لاتین، السالوادور قبل از پذیرش دلار، تورم چندان بالایی نداشت.
لازم به ذکر است که این کشور هیچ کنترلی بر سیاست پولی بر روی دلار امریکا، که توسط یک نهاد متمرکز در کشور دیگر کنترل می‌شود، نداشتند. بنابراین، این کشور به دنبال بیت‌کوین بود تا مسائل کلیدی خود را در مورد حواله‌ها حل کند و درعین‌حال تحت تأثیر نوسانات دلار آمریکا قرار نگیرد.
- چالش‌های پذیرش بیت‌کوین به‌عنوان ارز قانونی چیست؟
خطرات نقدینگی و نظارتی در بازار کریپتو وجود دارد که زمانی که یک کشور از آن به‌عنوان ارز قانونی استفاده می‌کند متحمل می‌شود. ازآنجایی‌که بازار کریپتو به‌شدت با بازارهای سهام ایالات‌متحده مرتبط است، تغییرات سیاست فدرال رزرو بر قیمت ارزهای دیجیتال تأثیر خواهد داشت.
دلیلی که اکثر این کشورها برای پذیرش بیت‌کوین دارند، هزینه کمتر حواله برای جمعیتی است که بدون بانک هستند. این ممکن است یک دلیل سطحی باشد زیرا اکثر این کشورها ضریب نفوذ دیجیتال و موبایل بسیار پایینی دارند. بنابراین، تا زمانی که آنها نتوانند دستگاه‌های خودپرداز بیت‌کوین را در سراسر کشور راه‌اندازی کنند، این امری عملی نیست که بیت‌کوین را به‌عنوان یک ارز پیش‌فرض تعیین کنند.
چالش دیگر ماهیت بی‌ثبات بازار ارز دیجیتال است. ازآنجایی‌که بیت‌کوین بیش از 70 درصد از بالاترین رکورد خود در نوامبر 2021 سقوط کرد، السالوادور چندین خرید از این ارز دیجیتال انجام داد. بااین‌حال، کاهش قیمت بیت‌کوین بی‌وقفه بوده است و اکثر این موقعیت‌ها در حال حاضر در وضعیت ضرر هستند. برای خزانه‌داری کشوری که پول شهروندان را در دارایی‌های بی‌ثباتی که می‌تواند ۷۰ تا ۸۰ درصد ارزش خود را در شش ماه از دست بدهد، مصرف کرده باشد، نمی‌توان آن را به دلیل سیاست‌های اقتصادی درست دانست. به دلیل موقعیت ضعیف نقدینگی، توانایی این کشور برای استقراض بیشتر از بازارهای بین‌المللی نیز به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
نکته دیگر، مقررات بیت‌کوین تا حد زیادی توسط تنظیم‌کننده ملی هدایت می‌شود. به دلیل ماهیت غیرمتمرکز ارز دیجیتال، ممنوعیت بیت‌کوین در یک حوزه قضایی ملی به‌طور مستقیم بر وضعیت قانونی آن در حوزه قضایی دیگر تأثیر نمی‌گذارد. بااین‌حال، زمانی که کشوری مانند ایالات‌متحده از طریق مقررات به ارزهای دیجیتال سخت می‌پردازد، بازار به آن واکنش نشان می‌دهد. اقدام قیمتی که حاصل می‌شود می‌تواند بر همه کشورهایی که از بیت‌کوین به‌عنوان ارز قانونی یا به‌عنوان ارز ذخیره استفاده می‌کنند تأثیر بگذارد.
منبع: Cointelegraph
